วันเกิด
" ครวน!!..เห็นแทคไหม" นิชคุณง่วนไปง่วนมาอยู่ในออฟฟิต เค้าหาแทคยอนไม่เจอตั้งแต่พักเที่ยง
" ฮึ" โจครวนส่ายหน้าขณะเดินมานั่งที่โต๊ะทำงาน " ลองถามไอ้แก่ดูสิ" โจครวนบอกนิชคุณ
" อืม" คนผิวขาวย่นคิ้วอย่างเป็นกังวล เค้ากลัวเรื่องแย่ๆจะเกิดขึ้นอีก
" พี่จุน..พี่เห็นแทคไหม" นิชคุณร้องถามพี่แก่แดกูที่เพิ่งจะโผ่ลหน้าผ่านประตูออฟฟิตเข้ามา
" อ่อ..แทคหรอ..อืม..มีดิวลูกค้านิ" พี่แก่แดกูยิ้มอย่างอารมณ์ดีเดินเข้าคอกทำงานตัวเองไป
" ดิวงานอะไร..ตอนนี้มีงานอะไรให้ดิว" นิชคุณเลิกคิ้วข้างนึง และพูดออกมาอย่างสงสัย
" ธุระน่ะ..ธุระ" พี่แกแดกูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมีเลสนัย สายตาหลุกหลิกไปมา
" ธุระอะไร" นิชคุณเน้นเสียง เค้าค่อยๆย่างก้าวเข้ามาหาลูกน้องช้าๆ
" ธุระส่วนตัว..พี่บอกไม่ได้หรอก..นายอยากรู้ก็รอเจอเจ้าตัวแล้วถามเองสิ" พี่แก่แดกูจ้องหน้ารุ่นน้องกลับอย่างเอาเรื่อง
" นี่!!.. เลิกหง๊อแง๊งกันได้แล้ว..แทคไม่อยู่วันเดียวมันจะตายเลยไหมยะ" โจครวนบ่นเสียงดัง
" กลับไปทำงานซะคุณ..มีสมาธิกับงานหน่อย" พี่แก่แดกูดุรุ่นน้อง
ทั้ง3 ทำงานกันจนถึงเย็น
" คุณ..วันนี้ไปกินข้าวกันไหม" โจครวนเอ่ยถามเพื่อนตัวขาว
" ไม่ล่ะ.." นิชคุณหน้ามุ่ยตั้งแต่บ่าย เค้าพยายามโทรหาแทคทั้งวัน แต่เจ้าเเมวนั่นดันไม่ยอมรับโทรศัพท์เค้า คุณชานชอง หรือแม้กระทั่งอูยองที่บอสตันตอนนี้ก็เม้มเงียบ ไม่มีใครบอกอะไรเค้าเลย ' นี่มันอะไรกัน'
" ทำไมอ่า..วันนี้วันเกิดคุณนะจำได้ไหม..เราไปกินเลี้ยงกันทุกปี ..ปีนี้ไม่ไปได้ไง" โจครวนอวดครวน
" วันนี้วันเกิดคุณเหรอ" นิชคุณทำตาโต แล้วก็มุ่ยหน้าทันที
" คุณไม่ไปคุณจะกลับบ้านแล้ว..คุณอยากนอน" นิชคุณแว๊ดเสียงดัง
" ไปด้วยกันแปปเดียวไม่ได้หรือไง ทำไมมีแฟนแล้วลืมเพื่อนรึไง" พี่แก่แดกูเสียงดังขึ้นมาบ้าง
" เปล่านะ..คุณแค่..." คนผิวขาวน้ำตาเอ่อคลอเบ้า
" คุณ..เดี๋ยวแทคก็มาน่ะ..นาย2 คนนอนบ้านเดียวกันแล้วนี่" โจครวนปลอบใจเพื่อน
" นายเอาแต่ใจแบบนี้ไม่ได้นะคุณ..คนเราคบกันก็ต้องมีช่องว่างส่วนตัวของกันและกันบ้าง"พี่แก่แดกูพูดจริงจัง
" ไปเลี้ยงวันเกิดด้วยกันก่อนนะ แล้วค่อยกลับบ้าน ส่วนแทคน่ะ เดี๋ยวเสร็จงานมันก็ตามมาเองแหละ" โจครวนพยายามหลอกล่อนิชคุณ
หลังจากไปกินเลี้ยงกันก็ใกล้เวลา3 ทุ่มเข้าไปแล้ว คนรักร่างใหญ่ของนิชคุณก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะติดต่อมา ตัวนิชคุณจะกลับบ้าน ก็กลับไม่ได้เพราะพี่แก่แดกูรั้งตัวไว้ แต่วันนี้มีกฎห้ามดื่มเหล้าในงาน เพราะต้องต่างคนต่างกลับ จุนโฮไปเที่ยวบอสตันกับชานชองยังไม่กลับ นิชคุณอิจฉาเหลือเกิน เพราะตัวเค้างานรัดตัวมาก
" อ่ะ!! 3 ทุ่มแล้วนี่.กลับเถอะๆ ดึกแล้วนี่เนอะ" พี่แก่โพลงออกมา
"คุณยังไม่อยากกลับเลย" นิชคุณหน้าเบ้ ใจเค้าเองก็ไม่อยากอยู่บ้านคนด้วย ที่บ้านเค้าตอนนี้มีแต่กลิ่นแทคยอนตลบอบอวนไปหมด ทุกที่มีความทรงจำทำให้เค้าคะนึงหาเจ้าแมวเหมียวตัวยักษ์อยู่ตลอดเวลา
" ไม่ได้ๆ นายต้องกลับนะนี่ดึกแล้ว" โจครวนเสริมอีกเสียง เพื่อนทั้ง2 ตะลอมจนนิชคุณเดินไปถึงรถตัวเอง ' บางทีคืนนี้แทคอาจกลับไปคอนโดตัวเองก็ได้ ก็แทคยังไม่ตกลงเรื่องนั้นนี่นะ'
คนผิวขาวนั่งคอตกอยู่ในรถสักพัก เค้าก็ตัดสินใจขับรถกลับบ้านอย่างใจเย็น
"อึก..อึก" คนผิวขาวเดินร้องไห้ลงจากรถ เค้าไม่อาจกลั้นน้ำตาแห่งความคิดถึงได้ วันนี้เป็นอีกครั้งที่เค้าต้องรู้สึกเชกเช่นวันเก่าก่อน วันที่จีทิ้งเค้าไป ห้องที่มีกลิ่นคนรักแต่ไร้ตัวตน ข้างกายที่เคยอบอุ่น ตอนนี้กลับเย็นเฉียบ
" แทค..อึก..แทคไปไหน" " แทค..ฮือ..อึก..แทค" ชนิชคุณร้องเรียกชื่อเจ้าแมวร่างยักษ์ของตนขณะเดินเข้ามาในบ้านที่ปกคลุมไปด้วยความมืด
วันนี้เค้าคงซวยซ้ำซ้อนที่ไฟอัตโนมัติดันประจวบเหมาะมาเสียอีก
" เหมี๊ยว..เหมียว" เสียงแมวดังขึ้นตรงหน้านิชคุณ
" แมว..แมว!!" นิชคุณเลิกคิ้วสงสัยในความมืด
" เมื่อเช้ามีแมวหลุดเข้ามาในบ้านเค้าด้วยเหรอ" คนผิวขาวพูดคนเดียว
" อยากเก็บแมวตัวนี้ไว้ไหม" น้ำเสียงคุ้นหูดังขึ้นตรงหน้าคนผิวขาว
" เก็บแมว?" นิชคุณยังคงสงสัย อาจเพราะความทุกข์ของเค้าทำให้สติสัมปชัญะของเค้าแคบลง
พรึ่บ!! ไฟแสงจันทร์สว่างวาบขึ้นกึ่งกลางห้องที่ประดับไปด้วยของตกแต่งประเภทคริสตัน ทั้งโครมไฟระย้า จานแก้ว แจกัน พร้อมด้วยดอกไม้นานาชนิดที่มีกลิ่นหอมเย้ายวนใจ
เปียโนตัวใหญ่สีขาวถูกจัดวางไว้ด้านข้างหน้าต่างผ้าฝ้ายสีแดงสด พรมขนสัตว์สีแดงเลือดหมูผืนใหญ่ถูกปูกลางพื้นเบื้องหน้านิชคุณ
" นี่มันอะไรกันน่ะ" คนผิวขาวตาโตเป็นไข่ห่าน ห้องเค้าถูกเนรมิตเป็นเรือนหอรึเปล่าเนี่ย
" กินข้าวกันเถอะ..แทคหิวแล้ว" คนร่างใหญ่ตรงหน้าพูดขึ้น เค้าเลี่ยงที่จะตอบคำถาม
" แทคจะยอมมาอยู่กับคุณใช่รึเปล่า" คนผิวขาวถามซ้ำ ด้วยใบหน้าเหรอหรา นิชคุณไม่ได้โกรธเลยที่แทคเข้ามาปรับเปลี่ยนบ้านเค้าจนแทบจะไม่เหลือร่องรอยเดิม
" กินข้าวเถอะคุณ..แทคยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เที่ยงเลยนะ" แทคยอนเดินลิ่วนำหน้าเข้าครัวไป
" แทค..ตอบก่อนสิ" นิชคุณตามแทคยอนเข้าห้องครัวก็ต้องตกใจเมื่อเค้าพบแทคยอนในชุดสูทสีดำ ตอนที่ออกไปรับเค้า แทคยอนแค่ใส่เสื้อยืดตัวยาวคลุมทับสูทไว้เท่านั้น
" ไปนั่งที่โต๊ะสิ...เดี๋ยวแทคเอาอาหารไปเสริฟ" แทคยอนส่งยิ้มบางๆให้คนผิวขาว
" คุณกินมาแล้ว" นิชคุณเบ้หน้า เก็บอารมณ์เศร้าไว้เล็กน้อย
" ที่ไปกินมานั่นน้อยกว่าอาหารเรียกน้ำย่อยอีกนะ..ไปนั่งสิ" แทคยอนโน้มหน้าลงจูบที่แก้มนิชคุณเบาๆ
"..นายรู้.ได้ไงน่ะ.." คนผิวขาวหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
แทคยอนวางแผนไว้ตั้งแต่เเรก ด้วยการขอความร่วมมือกับจุนซูและโจครวน พานิชคุณไปดิ้งกับพวกแพนด้าก่อนแล้วค่อยปล่อยคนผิวขาวกลับบ้านเมื่อแทคยอนเตรียมการเสร็จ
" แทค..." นิชคุณเรียกชื่อแทคยอน
" จูบได้ไหม" คนผิวขาวดูเหมือนจะมีอารมณ์ขึ้นมาทันทีทันใด นิชคุณลุกคืบเข้าหาเจ้าแมวยักษ์อย่างรวดเร็ว เค้าผลักแทคยอนหลังติดเคาเตอร์ครัว
" ไม่ได้!!...ไม่ใช่ตอนนี้..กินข้าวกันก่อนสิ" แทคยอนยืนตัวเกร็ง และดันหน้าอกคนผิวขาวออก เมื่อนิชคุณเข้าประชิดจนแผ่นอกทั้งคู่แทบจะติดกัน
" คุณอยากกินแทคมากกว่านะ" มือขาวของนิชคุณรั้งตัวแทคยอนให้ขยับเข้ามาแนบชิดเนินอกตัวเองมากขึ้น ริมฝีปากแดงอวบอิ่มทำได้แค่ซุกไซร์ซอกคอเจ้าแมวยักษ์ เพราะเจ้าแมวแหงนหน้าหนีสุดชีวิต เค้าจะเผลอไพร้ไปกับสิ่งยั่วยุไม่ได้
" อื้อ.อื้อ" แทคยอนรู้สึกเสียวซ่าน ขนลุกวูบไปทั้งตัว และรู้สึกว่าขาตัวเองอ่อนระทวยเสียเหลือเกิน
โครก!!! เสียงท้องแทคยอนร้องดังก้องจนแม้แต่นิชคุณที่หลุดเข้าไปในภวังค์ ยังสะดุ้งเฮือก
" โอ๊ะ!!... " นิชคุณเงยหน้าสบตาแทคยอนด้วยดวงตาเบิกโพลง
" คุณขอโทษ..กินข้าวกันเถอะๆ" นิชคุณผละตัวออกทันที เล่นเอาแทคยอนแทบจะไหลลงไปกองกับพื้นถ้านิชคุณไม่พยุงเอวไว้
" แต่งงานกับแทคนะ" คนผิวเข้มนั่งคุกเข่าลงกับพื้นเมื่อทั้ง2 คนกินข้าวเสร็จ
" ห่ะ!!" คนตัวขาวตาเบิกโพลงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันมากกว่าครั้งไหนๆ
" ถึงแทคจะไม่ได้ดีพอ ไม่สมบูรณ์พร้อม..แต่แทคสัญญาว่าจะรักและปกป้องดูแลคุณไปตลอดชีวิต" แทคยอนพูดคำหวานซึ้งที่กลั่นออกมาจากใจจริงซึ่งนิชคุณสัมผัสมันได้
"แต่งสิ..แต่ง..คุณแต่งแน่ๆ" คนผิวขาวทรุดตัวลงกอดเจ้าแมวยักษ์ตรงหน้าแนบแน่น
นิชคุณรั้งคอเจ้าแมวเหมียวเข้ามาใกล้เค้าเเลบลิ้นเลียริมฝีปากบางแผ่วเบา จากนั้นก็ค่อยๆและเล็มจากแก้มขึ้นมาจนถึงเปลือกตา มาสิ้นสุดที่ใบหูเจ้าแมวยักษ์
" คุณ..อา..คุณ.." คนผิวเข้มเอียงคอซบไหล่คนผิวขาว
" คุณ..ไปที่เตียงนะ..อื้อ" แทคยอนครางเสียงหลงเมื่อนิ้วมือขาวชอนไชเข้าใต้สูทตัวนอก และสัมผัสยอดอกของเค้าผ่านเสื้อเชิ้ตตัวใน
" ตรงนี้แหละ..บนพรมสีแดงนี่แหละ..อืม" คนผิวขาวอยากจะร่วมรักกับเจ้าแมวยักษ์บนผ้าขนสัตว์สีเลือดนกที่เข้ากับสีผิวชายคนรัก ทั้งที่แทคยอนซื้อมันมาเพราะคิดว่ามันเข้ากับนิชคุณ
" อื้อ..อื้อ..อ้า" แทคยอนแหงนคอไปด้านหลังเมื่อนิชคุณ ขบกัดยอดอกของเค้ารุนแรงสลับดูดดึงไม่หยุด
" คุณ..อ๊า..ฮ่า.." เสียงแทคยอนครางดังอีกรอบ เมื่อมือขาวลูบไล้แก่นกายที่กำลังขยายทีละน้อยผ่านกางเกงแสลค และยังคงฟ้อนเฟ้นยอดอกของเจ้าแมวอย่างต่อเนื่อง
มือขาวผลักอกเจ้าแมวยักษ์ลงไปนอนกับพื้นพรมเบาๆ และจัดการดึงเสื้อของเจ้าแมวยักษ์ออกจากตัว เหลือทิ้งไว้แต่กางเกง ทำให้เห็นเนินอกแน่นตึง และยอดอกสีแดงจัดที่รัดตัวเป็นตุ่มไตจากการโดนเล้าโลมอย่างรุนแรงก่อนหน้านี้ เรียวลิ้นเล็ก ค่อยๆและเล็มไปตามแผงอกกำยำ ไล่ลงมาถึงหน้าท้อง และเมื่อถึงท้องน้อยเค้าก็เงยหน้าขึ้นมองสัตว์เลี้ยงแสนรักของเค้า
แทคยอนยามนี้ได้แต่นอนปรืบตา เกร็งตัว และหอบแฮ่กๆ จากความเสียวซ่านที่แฟนหนุ่มมอบให้
" คุณ...อือ" แทคยอนครางหวาน เมื่อคนผิวขาวใช้ฟันปลดกระดุมกางเกงตัวยาวของเค้า
××× และใช้ลิ้นดุนดันแก่นกายเค้าผ่านกางเกงในตัวน้อย
" อื้อ...อื้อ..งื้อ...คุณ!!..ทะ..แทคเสียว" เสียงครวนครางของเจ้าแมวทวีความรุนแรงขึ้นอีก นิ้วเรียวยาวสีเข้มจิกลงบนพรมอย่างแรง เพราะริมฝีปากของคนผิวขาวเเละเล็มไปตามเส้นเลือดด้านในของแอ่งโคนขาช้าๆ และไม่ลืมที่จะแต่งแต้มรอยกุหลาบแดงทิ้งไว้เป็นร่องรอยรัก
" อ๊าาาา"แทคยอนครวนครางเสียงยาวหวาน
นิชคุณรั้งผ้าฝ้ายตัวเล็กลงเพื่อเชยชมแก่นกายใหญ่ๆของแทคยอน เค้าค่อยๆจูบเบาๆไปรอบๆปลายหยักโค้งมน เรียวลิ้นเล็กไล้เลีย ดูดเม้นผิวหนังอ่อนนุ่มแรงบ้างเบาบ้างสลับกันไป ริมฝีปากแดงจูบลงบนปลายแก่นกายใหญ่ นิชคุณออกเเรงดูดเบาๆและค่อยๆเพิ่มแรงดูดมากขึ้น มากขึ้น
"อ๊า...อั่ก..คุณ..อา"
นิชคุณสวมปากครอบแก่นกายแทคยอนในคราวเดียว เค้าโอบกอดแก่นกายยาวใหญ่ของเจ้าแมวด้วยปากไว้ทั้งหมดตั้งแต่ปลายถึงโคน และดูดไปพร้อมกับการใช้มือรูดรั้งแท่นกายของเจ้าแมวอย่างรุนแรง เจ้าแมวยักษ์แอ่นสะโพกตอบสนองความเสียวซ่านร้อนเร้ารุนแรงแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
" คะ..คุณ..อ๊า..อ๊า..ไม่..มะ..ไม่.อั่ก..อ๊า.อ๊า" แทคยอนตัวสั่นเทิ้มหดขาเข้าหากันสุดแรง เค้าเกร็งตัวไปทั้งหมด ความรู้สึกรุ่มร้อนแทบจะทำให้เค้าทะยานสู่จุดสูงสุด
มือขาวค่อยๆดันขาของแทคยอนออกจากกัน เค้าปลดปล่อยแท่งกายของแทคให้เป็นอิสระจากมือและปากของตน ก่อนจะแทรกตัวเข้ากลางหว่างขาของคนผิวเข้ม
นิชคุณกลับมาหยอกล้อ กด ขยี้ ยอดอกของเจ้าแมวยักษ์อีกครั้งด้วยปลายนิ้วมือตัวเอง
"แฮ่ก...แฮ่ก..อ๋า" แทคยอนกางมือจับหน้าขานิชคุณแน่น และค่อยๆคลายมือออกๆเมื่ออารมณ์เค้าลดระดับลง
" สัมผัสคุณบ้างสิแทค" นิชคุณเงยหน้าขึ้นพูดข้างหูเจ้าแมวน้อยก่อนจะใช้ปากครอบครองริมฝีปากบางหยักของแทคยอนอย่างเร้าร้อนทิ้งท้าย
" สัมผัส..อา" แทคยอนลืมตาขึ้นมองคนผิวขาวที่ตอนนี้เริ่มดูเหมือนจะขาวอมแดงมากกว่า
2 มือขาวโอบอุ้มมือแทคยอนมาสัมผัสหน้าอกและหน้าท้องตัวเอง
" อา..ดีจัง.." คนผิวขาวทำหน้าเคลิ้มด้วยความรู้สึกเสียวซ่านจากสัมผัสของมือหยาบกร้าน
แทคยอนเริ่มลองสัมผัสร่างกายนิชคุณเองบ้าง เค้าลูบไล้แผ่นอก และหยอกล้อยอดอกสีแดงเข้มของคนด้านบนดั่งที่นิชคุณทำให้เค้า คนผิวขาวเริ่มครางเสียงดังอย่างมีความสุข
ในขณะที่แทคกำลังลูบไล้ร่างกายของนิชคุณ นิชคุณก็จับแก่นกายของเค้ากับของเจ้าแมวยักษ์รวบไว้ด้วยกัน ก่อนจะขยับรูดรั้งไปพร้อมกันเบาๆและเพิ่มความเร็วอย่างรุนแรง
" อะ...อ๊า..อ๋า!!!... อื้อ..เสียว..อ๊า" คนผิวเข้มแอ่นหน้าอกขึ้นเค้าเปลี่ยนตำแหน่งมือตัวเองไปที่สะโพกกลมขาวของนิชคุณ และกางเล็บจิกสะโพกคนผิวขาวจนเลือดซึม
" อ่า..อ่า..อ่า" นิชคุณครางเสียงต่ำอย่างกระหาย เค้าอยากจะเพิ่มความเร็วในการรูดรั้งมากกว่านี้
" อื้อ..อ๊าาาคะ...คุณ..แทค..ไม่ไหวแล้ว..โอ้ว..โอ้วว" คนผิวเข้มขาสั่นระริก ก่อนจะฉีดพ่นน้ำรักค้นคลั่กสีน้ำนมออกมาเปื้อนหน้าท้องตัวเอง
" แฮ่ก...อา...อา..อา" อย่างที่นิชคุณรู้แทคยอนมักจะมีปัญหาหลั่งไว และอารมณ์ค้างเค้าสามารถปลดปล่อยได้2 ครั้งติดในเวลาไล่เลี่ยกัน นิชคุณจึงมองว่ามันไม่ใช่ปัญหาถ้าเค้าเองจะต่อยอดและทำให้เสร็จไปพร้อมกับแทคก่อนสักครั้ง
" อ๋า..อ๋า..คุณ..อ๋า" คนผิวขาวเพิ่มจังหวะการรูดรั้งเร็วขึ้นตามแรงปราถนาของตน ตอนนี้ตัวเค้าเองก็ใกล้จะถึงจุดปลดปล่อยแล้ว แต่เค้าไม่อยากให้แทคเสร็จก่อนบางทีเค้าอาจต้องหักดิบแทคดูสักครั้ง
" อ๋า...อ๋า.." แทคยอนเริ่มเกร็งขาอีกครั้ง เค้าเข้าใกล้จุดหมายอีกรอบ ร่างกายเค้าสั่นเทิ้มไม่หยุด มือขาวรูดรั้งแก่นกาย2 แท่งไปพร้อมกันด้วยมือข้างนึง ส่วนมืออีกข้างเค้าใช้นิ้วโป้งใช้กดอัดเข้าไปที่ช่องทางคับแน่นของแทคยอนเบาๆแค่เพียงครั้งเดียวแทคยอนก็เกร็งตัวกระตุก แต่เค้าไม่ได้รับการปลดปล่อย เพราะนิ้วมือของนิชคุณเลื่อนขึ้นมาปิดยอดแก่นกายเค้าไว้
"อั่ก..อ๊าาา..อ๊า..คุณทำอะไร..ไม่..โอ๊ย.!!.คุณ.. ..แทคเจ็บ" แทคยอนกลืนน้ำลายแทบจะไม่ลงคอ กล้ามเนื้อเค้าเกร็งตัวอย่างรุนแรง แทคยอนใช้มือ2 ข้างมาแกะมือนิชคุณออกจากแก่นกายตัวเองอย่างลนลาน เค้าทรมานและต้องการที่จะปลดปล่อยตัวเองเดี๋ยวนี้
นิชคุณซุกหน้าลงที่ต้นคอเจ้าแมวยักษ์ " ทนหน่อยนะแทค.." นิชคุณยังคงรูดรั้งแก่นกายของตนและแทคคู่กันอย่างรุนแรง และยังเพิ่มจังหวะการกดอัดช่องทางรักด้านหลังของแทคยอนไปด้วยพร้อมกัน
" อั่ก..ไม่..อ๊าาา...แทค..ทะ..แทค..ปวด โอ๊ยๆ..อึก.อื้อ..ปล่อย.." ใบหน้าแทคยอนเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม เส้นเลือดบนใบหน้าเค้าทุกเส้นปูดขยายตัวมากกว่าปกติหลายเท่า แทคยอนอ้าปากกัดลงบนลาดไหล่ของนิชคุณอย่างไม่ตั้งใจ และร้องไห้ออกมาอย่างทรมาน
"อ่า..อ๊า..อ่า..คุณจะถึงแล้ว" นิชคุณพูดแนบหูแทคยอน เค้าเร่งจังหวะการรูดรั้งขึ้น และกดนิ้วโป้งของตนเข้าไปที่ช่องทางรักของเจ้าแมวยักษ์จนสุดนิ้ว และปล่อยนิ้วออกจากแก่นกายแทคยอนทันที
" อ๊าาาาา....อึก...อ๋าาาาา" ปึด!!!! มือขาวปลดปล่อยแก่นกายแทคยอนให้เป็นอิสระ แทคยอนตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด น้ำรักสีน้ำนมพุ่งแรงเปื้อนมาถึงใบหน้าเจ้าแมวยักษ์ รอบนี้น้ำเชื้อดูข้นมาก และเหนียวจนเนื้อแทบจะเป็นแป้งเปียก
" อ่าาาา" คนผิวขาวปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องแทคยอนเช่นกัน
" แฮ่ก..แฮ่ก....อึ่ก..เเทคเจ็บ...." แทคยอนกอดรัดแผ่นหลังนิชคุณแน่น เค้านิ่วหน้า ย่นคิ้ว กัดฟันจนกรามขึ้นสันนูน จากความเจ็บปวดภายในแก่นกาย ใบหน้าสีเข้มซุกข้างใบหูคนผิวขาวแน่น
" คุณขอโทษนะแทค..เจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ" คนผิวขาวตกใจที่อยู่ๆเจ้าแมวยักษ์ก็ทิ้งตัวนอนลงกับพื้นพรมและงอตัวเป็นกุ้ง เมื่อนิชคุณขยับตัวเพียงเล็กน้อย เค้าไม่คิดว่าแทคจะเจ็บขนาดนี้
" แทค..ขอดูหน่อย" นิชคุณตื่นตระหนกกับท่าทางของแทคยอน เจ้าแมวยักษ์ของเค้านอนกัดฟัน กึด กึด ตัวสั่นหงึกๆไม่ขยับเขยื้อน
มีเลือดไหลออกจากปลายแก่นกายที่หดไปแล้วของเจ้าแมวยักษ์ ขณะที่เจ้าแมวน้อยนอนหน้าซีดตัวเย็นด้วยความทรมาน
คนผิวขาวหน้าไร้สีขึ้นมาฉับพลัน เมื่อเห็นเลือดสดทะลักออกมาจากปลายอวัยวะเพศของเจ้าแมวยักษ์ไม่หยุด
" ไปโรงบาลแทค.." นิชคุณหน้าตาตื่นเค้ารีบหาเสื้อผ้ามาให้แทคยอนใส่ ส่วนตัวเค้าเองก็รีบแต่งตัวเพื่อพาแทคไปหาหมอที่โรงบาล
" แทค..คุณขอโทษ..ทนหน่อยนะ" นิชคุณกลัวหัวใจแทบหยุดเต้น
++ ไม่อันตราย แค่เส้นเลือดฝอยเเตก
ว่างเว้น
" เป็นยังไงบ้างครับหมอ" นิชคุณไปพบหมอเฉพาะทาง
" ก็น่าจะเส้นเลือดฝอยด้านในแตกตามผลการตรวจนะครับ หมอให้ยาห้ามเลือดกับยาแก้ปวดไปแล้ว หลังจากนี้ก็อยากให้คุณแทคพักจนกว่าจะไม่มีอาการเจ็บนะ" คุณหมอตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
" นานไหมครับ..ผมกังวล" นิชคุณถามต่อ
" 2-3 วันก็ดีขึ้นเองแหละครับ" หมอยิ้มให้นิชคุณ เค้าค่อนข้างปลื้มหนุ่มหน้าสวยคนนี้ที่ดูจะรักแฟนหนุ่มเหลือเกิน
" คุณเป็นคนรักที่ดีนะครับ ดูจากประวัติการรักษาคุณแทคยอนนี่ประวัติโชกโฉนเลยนะครับ ดีจังที่มีคุณคอยดูใกล้ๆตลอด"
"ที่โดนขวดตี และถูกมีดแทงเหรอครับ เหตุการณ์นั้นผมเป็นคนก่อเรื่องเอง ผมไปแย่งผู้หญิงของนักเลงในเขตนี้แล้วมีเรื่องวิวาทกัน แทคเอาตัวเองเข้ามาเป็นโล่ให้ผมครั้งแล้วครั้งเล่า
เค้าทำทุกอย่างเพื่อผมและครอบครัวผมโดยที่ไม่ได้สนใจว่าตัวเองจะเจ็บแค่ไหน " นิชคุณน้ำตารื้นขึ้นมา
" ผู้หญิง ..คุณไม่ได้เป็นเกย์เหรอครับ" หมอผู้ชายตาโต
" ไม่ครับ.ไม่ใช่..แต่สำหรับแทค..ผมยอมเป็นได้ทุกอย่าง..ผมรักผู้ชายคนนี้" นิชคุณยิ้มให้หมอ
" คุณโชคดีครับ..โชคดีมากที่เจอผู้ชายคนนี้..และผมก็ดีใจแทนเค้าด้วยที่ได้เจอคนดีแบบคุณ" คุณหมอยิ้มให้นิชคุณ
" ก็เดี๋ยวออกไปรับยาที่ห้องจ่ายยาได้เลยครับ"
" ขอบคุณครับคุณหมอ" นิชคุณค่อยๆพยุงแทคลุกขึ้นจากเตียง พาคนผิวเข้มนั่งบนรถเข็น และพาแทคมารอที่แผนกจ่ายยา
" แทคง่วงรึเปล่า มานอนนี่ไหม" นิชคุณพยุงเจ้าเหมียวมานั่งที่เก้าอี้ และรั้งคอเจ้าแมวลงมาหนุนตักเค้า
" แทค..ขอโทษ..ถ้าคุณคบคนอื่น..คุณก็จะมีsex ได้ตามใจต้องการ " แทคยอนตาปรืบด้วยฤทธ์ยา
" แทคอย่าพูดแบบนี้นะ..คุณรักแทคโดยไม่ได้สนใจเรื่องsex ถึงไม่มีsex คุณก็ยังรักแทคนะ" นิชคุณก้มตัวลงกอดตัวแทคไว้ โดยไม่แคร์สายตาคนรอบข้าง
เป็นความผิดของเค้าเองที่เคยบอกแทคยอนไปว่า เค้าต้องการsex ควบคู่ไปกับความรักตอนนั้นเค้าฝืนใจแทคยอน จนทำให้ความทรงจำเลวร้ายของแทคกลับมา และตอนนี้เค้าทำให้แทคยอนคิดว่าตัวเองบกพร่อง
" สักวันคุณจะเบื่อแทค.." แทคยอนหลับตาลงและเข้าสู่ห้วงนินทา
คนผิวขาวรู้สึกเจ็บเข้าไปถึงทรวง นิชคุณคิดว่าถ้าเค้าเป็นแทคเวลานี้เค้าคงทรมานมากเเน่ ถ้าหากว่าแทคทิ้งเค้าไปเพราะเค้าเป็นแบบนี้ เค้าคงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้แน่ๆ
นิชคุณจูบหางคิ้วเจ้าแมวยักษ์บางทีเค้าคงต้องปล่อยแมวตัวนี้นอนไปสัก1 ชม.ก่อนแล้วค่อยลุกไปเคลียร์ค่ายา เมื่อเจ้าหน้าที่การเงินเรียกชื่อเค้าครั้งที่2 นิชคุณก็ตะโกนตอบ และทำสัญญาณมือเป็นเชิงบอกว่า คนรักของเค้าหลับอยู่ เค้าไม่สามารถลุกไปไหนได้
ตี2 กว่าๆ แทคยอนตื่นขึ้นมา นิชคุณก็พาแทคกลับบ้าน เจ้าแมวสามารถเดินเองได้บ้าง เค้ากับเจ้าแมวอาบน้ำด้วยกันโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นคนผิวขาวก็พาเจ้าแมวเข้านอน
จากนั้นตัวเองก็ออกไปจัดการล้างถ้วยชามที่ดินเนอร์ทิ้งไว้เมื่อหลายชม.ก่อน และรีบตามไปนอนกอดเจ้าแมวยักษ์บนเตียงเมื่อเสร็จงาน
สิ่งที่แทคทำให้เค้าเมื่อคืนทำให้นิชคุณมีความสุขมาก เค้าไม่คิดว่าแทคจะขอเค้าแต่งงาน ไม่คิดว่าแทคจะเซอร์ไพร์เค้าด้วยการจัดห้องแบบนี้
ยามเช้ามาถึง
" แทค..แทค" คนผิวขาวสะกิดเจ้าแมวที่นอนคดตัวบนเตียง
" อืม..หือ" แมวยักษ์ถอดแว่นตาออกและขยี้ตา เค้าหยีตามองคนรัก
" เที่ยงแล้ว..กินข้าวเร็ว...แล้วค่อยนอนต่อนะ" นิชคุณถือถาดอาหารเข้ามาและวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง เช้านี้คนผิวขาวปล่อยให้แทคนอนยาวเพื่อที่ร่างกายจะได้พักผ่อนมากๆ นิชคุณคิดว่าถ้าแทคขยับอาจจะเจ็บก็ได้
" โอ๊ย!!" เจ้าแมวขยับตัวลุกขึ้นนั่งแวปเดียวก็ร้องเสียงดัง และพลิกตัวฟุบลงกับที่นอนแน่นิ่งด้วยความเจ็บ
" แทค!!.. นอนก็ได้เดี๋ยวคุณป้อนนะ" คนผิวขาวน้ำตาซึมขึ้นมาทันควัน เค้าไม่น่าทำแบบนั้นกับแทคเมื่อคืนเลย
แทคยอนนอนเอาหมอนหนุนหลัง ใบหน้าซีดๆ และดูนอยๆ เค้ายอมกินข้าวอย่างว่าง่ายจนหมด เค้ากินยาและขอนอนต่อทันทีโดยไม่มองหน้านิชคุณเลย
นิชคุณรู้สึกแย่ เค้าทำให้แทครู้สึกเครียดคิดว่าร่างกายตัวเองไม่สมประกอบ
คนผิวขาวทำงานบ้านเสร็จก็กลับมานอนกอดเจ้าแมวไว้แนบตัว คนผิวเข้มหันหลังให้คนผิวขาวทันที
" คุณรักแทคนะ..รักทุกอย่างที่แทคเป็น..คุณสัญญาแล้วว่าคุณจะแต่งงานกับแทคนี่..แทคบอกว่าจะดูแลคุณไปชั่วชีวิต จะอยู่เคียงข้างคุณ..แทคจะผิดสัญญากับคุณเหรอ " นิชคุณพูดขึ้นมาลอยๆ
" แทครักคุณ..แทคปกป้องคุณได้..แต่แทคให้สิ่งสำคัญในชีวิตคู่ไม่ได้" แทคยอนยกมือขึ้นปิดหน้าของตัวเอง น้ำเสียงเค้าสั่นเครือด้วยความทรมาน หัวใจของเค้ามันเจ็บไปหมดเลย
" แทค..คุณอาจต้องการsex แต่ถ้าไม่มีแทค..คุณอยู่ไม่ได้แน่" นิชคุณกอดคนผิวเข้มแน่นขึ้น
" อึก..อึก" แทคยอนเริ่มร้องไห้ออกมา
" ทำเท่าที่ทำได้ก็พอ..ไม่ต้องเริดไม่ต้องดี..ขอแค่แทคทำด้วยความรัก คุณก็พอใจแล้ว" นิชคุณจับแทคยอนพลิกตัวกลับมาหาเค้า
นิชคุณจูบหลังมือแทคยอนเบาๆ " คุณขอโทษ"
" นอนนะ..ร่างกายจะได้พักเยอะๆ..ไม่ต้องกังวลอะไร" มือขาวรั้งคอเจ้าแมวเข้ามาใกล้ตนมากขึ้น และในที่สุดแทคยอนก็สงบลงและหลับไปพร้อมกับคนผิวขาวบนเตียงตั้งแต่บ่ายแก่ๆของวัน
"ทำไมเมื่อวานไม่มาทำงานยะ ติดธุระอะไร แล้ววันนี้จะมาไหมยะเนี่ย" โจครวนถามคนผิวขาวทางโทรศัพท์ตอน9 โมงเช้า
" แทคไม่สบาย..คุณต้องดูแลน่ะ..ไปทำงานไม่ได้หรอก" นิชคุณแอบหนีมาคุยโทรศัพท์ในห้องน้ำด้วยเสียงอันเบา
" ป่วยบ่อยจริงนะ..เจ้าแมวเนี่ย..เป็นอะไรมากรึเปล่า..ไปโรงบาลรึยัง" โจครวนถามเป็นเชิงทีเล่นทีจริง
" ไปมาแล้ว หมอให้ยากลับมากิน " นิชคุณกังวลเพราะแทคดูจะหงุดหงิดที่ตัวเองเป็นภาระนิชคุณตลอด
" ยังไม่รู้..ตอนนี้คุณเครียดมากเลย..แทคยังงอนคุณอยู่เลย" นิชคุณเริ่มอยากได้คำปรึกษา
" ทะเลาะอะไรกันยะ.." โจครวนแอบดีใจนิดๆ
" คุณ..ทำให้แทครู้สึกว่าร่างกายเค้าบกพร่องเรื่องsex" นิชคุณระล่ำระลัก
" กรรม..ไปปรึกษาศูนย์ปรึกษาชีวิตคู่ดีกว่าไหมยะ..หรือนายก็ไปถามจิตแพทยฺสิยะ เรื่องนี้สำคัญนะคุณ.." โจครวนซีเรียสขึ้นมาทันที
" คุณ..แทคอยากไปนอนคอนโด" แทคยอนเอ่ยกับนิชคุณเมื่อนิชคุณกลับมาหาแทคที่เตียงนอน
" ทำไมล่ะ!!" คนผิวขาวดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เค้าไม่คิดว่าแทคยอนจะทำแบบนี้
" แค่ช่วงนี้..แทคอยากอยู่คนเดียว" แทคยอนหลบสายตานิชคุณ
" แล้วใครจะดูแลแทคล่ะ" นิชคุณไม่อยากให้แทคไปไหน เค้าอยากจะรั้งแทคยอนไว้
" แทคพอดูแลตัวเองได้" แทคยอนพูดจบก็หันหน้าหนีคนผิวขาว การที่ต้องจากกันแบบนี้เป็นเพราะตัวเค้าเอง แทคยอนกำลังทรมานกับความต้องการทางเพศ เค้าเห็นผิวขาวๆของนิชคุณไม่ได้ เค้าทรมานที่เกิดอารมณ์และเจ็บที่แก่นกายตัวเองตลอดเวลา แต่เค้าอายเกินกว่าที่จะพูดออกมา
" อืม..ถ้านั่นคือสิ่งที่แทคต้องการนะ" คนผิวขาวแทบสะอื้นไห้
" แทคต้องการแบบนี้แหละ" แทคยอนตอบเป็นคำพูดสุดท้าย ตัวเค้าเองก็เจ็บไม่เเพ้กัน
นิชคุณพาแทคยอนกลับคอนโดแทคยอน พวกเค้าไม่ได้คุยอะไรกัน
" สรุปพวกนาย2 คนก็แยกกันอยู่ว่างั้น" โจครวนคุยกับเพื่อนผิวขาว
" อือ..." คนผิวขาวถอนหายใจยาว2 วันแล้วที่เค้าติดต่อแทคยอนไม่ได้ เค้ากังวลจนแทบจะนอนไม่หลับ อยากไปหาก็ไม่กล้า
" ไปหาสิ..กลัวอะไรล่ะ.." โจครวนแนะนำ
×××× นิชคุณเข้ามาในห้องแทคเค้ารู้สึกเหมือนยืนอยู่ในขั้วโลกเหนือ เจ้าแมวยักษ์เปิดแอร์แรงมาก
" เเทค ทำไมเปิดแอร์เย็นแบบนี้!!" นิชคุณจ้ำเท้าเข้าไปหาเจ้าแมวยักษ์ที่นอนอยู่บนพื้นพื้นพรมหน้าแอร์ทันที
" คุณ..แทค..ขอโทษ..คุณ..แทครักคุณนะ" เจ้าเเมวยักษ์กำลังเพ้อเจ้อคนเดียวเพราะไข้จับ ตัวแทคยอนเหงื่อชุ่มโชก และร้อนเป็นไฟ
" แทค..ไปโรงบาลกันนะ" นิชคุณค่อยๆพยุงตัวแทคยอนขึ้นจากพื้นพรม
"คุณ..อ่ะ.อั่ก..อ๊าาา..อ๋าาา" คนผิวเข้มกระตุกเยือก เค้าเพิ่งปลดปล่อยความต้องการได้เป็นครั้งแรกหลังจากที่สะสมมา2 วัน เพียงแค่นิชคุณแตะต้องตัวเค้าเล็กน้อย ร่างกายแทคยอนตอบสนองกับสัมผัสของนิชคุณแทบจะตลอดเวลา
"แทค" นิชคุณเลิกคิ้วสงสัย เจ้าแมวน้อยทำไมมีอาการแบบนี้ เค้าค่อยๆวางตัวเจ้าแมวลงกับพื้น และเปิดดูสิ่งที่อยู่ในกางเกง น้ำรักสีขาวขุ่นไม่มีเลือดปนแล้ว แต่มันออกมาเยอะมากกว่าเมื่อช่วงอาทิตย์ที่แล้ว และอุณหภูมิร่างกายแทคยอนค่อยๆลดลง
" อ๋า..อ๋า..ไม่..อ๊า..โอ่ะ..โอ้ว..อื้อ" เจ้าแมวยักษ์กัดริมฝีปากแน่น นิ้วมือเรียวยาวจับข้อมือคนผิวขาวแน่น แทคยอคยอนถึงจุดรอบที่2 ตามมาติดๆแค่เพียงนิชคุณใช้ทิชชู่เช็ดคราบน้ำรักที่แก่นกายเค้า
"อ่า..อย่าโดนมันคุณ..ได้โปรด..ออกไปห่างๆ" แทคยอนน้ำตาไหลด้วยความอาย
" เกิดอะไรขึ้น.." นิชคุณสงสัยมากขึ้นกว่าเดิม
" แทค..มีอารมณ์เวลาเห็นคุณ..แค่เห็น..มันก็เจ็บ..ตลอดเวลาเลย" น้ำตาหยดใหญ่ๆร่วงออกจากขอบตาเรียวยาวของแทคยอน
" ตอนนี้ยังเจ็บอยู่ไหม" นิชคุณถอยตัวห่างแทคยอนทันที
"ไม่เจ็บแล้ว..แต่แทคต้องการทุกวินาที..แทคคิดถึงคุณตลอดเวลาเลย..แต่แทคปลดปล่อยไม่ได้..มันไม่ถึงสักที.." น้ำตาแห่งความอัดอั้นและอับอายร่วงออกจากตาแทคยอนราวกับน้ำตก
" คุณทำให้ไหม..คุณจะทำให้ทุกครั้งที่แทคต้องการเลย..ไม่ว่าตอนไหน..เมื่อไหร่" คนผิวขาวค่อยๆเข้าหาแทคยอนช้าๆ มือขาวค่อยๆรูดรั้งเนื้อนิ่มขึ้นลงเบาๆและเพิ่มความเร็ว เจ้าแมวยักษ์กัดกรามแน่น และครางออกมาเบาๆ
" คุณ....ไม่ไหว..มะ..ไหวแน่..แทคไม่อยากถึงเร็วแบบนี้..ทำด้วยกันนะ" แทคยอนลุกขึ้นกอดคอคนผิวขาว " นอนกับแทค..นะ" แทคยอนพูดอย่างเขินอาย
" ได้เหรอ..แทคหายเจ็บแล้วเหรอ" นิชคุณประหลาดใจที่แทคยอนเป็นฝ่ายขอเองแบบนี้
" แต่ไม่ใช่ตอนนี้นะ..คืนนี้ได้ไหม" เจ้าแมวยักษ์ใช้ริมฝีปากขบกัดติ่งหูของคนผิวขาวก่อนจะพูดคำหวานออกมา
" อ่า..อ๋า.อา..ตอนนี้ไม่ได้เหรอ" เค้ารู้สึกมีอารมณ์ร่วมสุดๆ ยิ่งเจ้าแมวน้อยมาหยอกล้อใบหูเค้าด้วยแล้ว มันยิ่งทำให้เลือดในกายเค้าร้อนรุ่มจนแทบจะจับเจ้าแมวกดลงกับพื้นตอนนี้เล
" ตอนนี้ไม่ได้หรอก..แทคจะไปข้างนอก" คนผิวเข้มลุกขึ้นเต็มความสูง ร่างกายเค้าดีขึ้นมากแล้ว เค้าจะจัดการสิ่งที่เค้าทำค้างไว้ให้สำเร็จให้หมดในคืนนี้
" คุณไปด้วยสิ" นิชคุณลุกขึ้นตามทันที
" ไม่เอาอ่ะ..คุณอยู่ใก้ลๆแทคคงสติไม่อยู่กับตัวแน่" แทคยอนหูแดงจนนิชคุณเห็นแล้วขำ